Een leuke, knusse, niet al te grote feesttent en die flink vol met leuk volk. Het was even lachen toen we de aankondigingsposter een tijdje vooraf onder ogen kregen. De organisatie had, ter opfleuring, de poster voorzien van een foto uit 1983, met daarop de oerbezetting van Bagge uit de tijd dat ik een baard had. Om toch enigszins herkenbaar te zijn had ik me een dag of 10 niet geschoren zodat ik toch nog leek op dat kereltje van toen. Het enige dat die droom deed uiteenspatten was de kleur van toen (zwart) en die van nu ( hartstikke wit) en ettelijke kilo’s dikke pens.
Het optreden was weer ontzettend leuk om te doen. Leuke sfeer, geen gezeik. Ik zag wel een enthousiaste fan onderuit gaan op die spekgladde vloer en aan de manier waarop hij van de vloer weg strompelde had ik het idee dat hij zich flink bezeerd had. Hopelijk is hij morgen niet kreupel.
Aan het eind van het optreden doen we altijd het nummer “Zwart” met al die fragmenten oude hits. Halverwege die set waren twee blazers van het podium verdwenen voor een sanitaire stop en toen ik wilde inzetten met “Fieëste wie de Bieëste” en waarvoor de trombone nodig is voor de intro, waren de “zeikerds”nog niet terug op het podium, dus moest een noodgreep worden uitgevoerd.
Deze week ben ik een paar dagen in Antwerpen geweest en heb daar het graf gezocht en gevonden van de Belg die in 1966 een hit had met “Ring, ring I’ve got to sing”. Ferre Grignard. De Belgische hippie die met dat nummer en daarna met “What shall we do with the drunken sailor” in België en Nederland hoog in de hitlijsten kwam en in de tijd van de Flower Power razend populair was. Op Google staan filmpjes waarin hij te zien is in de kroeg waar hij ontdekt werd. Die kroeg heet De Muze en ligt in Antwerpen op De Melkmarkt en dat is nu een leuk café waar veel jazzgroepjes optreden. De kroeg is er nog steeds en aan de muur hangt een levensgrote foto van Ferre, op blote voeten, in een wit pak, met een Gretsch gitaar in zijn handen.
Enfin, uiteindelijk is het slecht afgelopen met hem, platencontract bij Philips, verdere hits bleven uit, naderhand kwamen de Belgische Jongens van de Belastingen en uiteindelijk berooid gestorven aan keelkanker. Ik heb altijd een zwak gehad voor mensen aan rand van de maatschappij dus ben ik gaan zoeken en vond zijn graf op begraafplaats Schoonselhof, Perk R, rij 5. Ik heb hem de groeten gedaan vanuit Susteren. Vandaar dat we hem nog eens hebben geëerd toen de blazers te lang wegbleven.
Al met al dus weer een leuke avond gehad, wij, als band hebben ons prima geamuseerd, de organisatie was dik tevreden, wat wil je nog meer als amateur muzikant.
Henk, alias Kapitein Iglo
Roy Heijnens Audio, bedankt voor de prima samenwerking
Alle foto's van dit optreden op Flickr