Als ik de keuze mag maken, of een optreden in een grote kolossale feesttent of intiem in een schouwburg, dan doe mij deze, van vanavond maar. Wat is dat toch leuk om te doen, je hebt een hoop meer rust om je heen, het publiek luistert en je kunt tussen de nummers wat slap ouwe hoeren.

De eerste set was dik een uur, dan even zo’n twintig minuten pauze en toen weer dik 60 minuten. Dat is eigenlijk meer dan een gewoon optreden in een tent, maar na afloop ben ik dan niet zo “pan-klaar” dan een feesttent optreden. De Oranjerie is toch een prachtige locatie om te mogen optreden en dat vooral door al de medewerkers die er aan verbonden zijn. Gastvrouw Wil zorgde er voor dat we verwend werden backstage. Chef-kok Rick had gezorgd voor een sublieme Indische rijsttafel en dan is dat toch altijd weer heerlijk om muzikant te zijn: soundchecken, ouw hoeren met mekaar, gezamenlijk eten en dan de bühne op.

Grappig is bij elk theater optreden dat aanvankelijk het nogal tam is en naderhand komt het publiek “op stoom”. Dat er nog toekomst is voor JBB bleek uit het feit dat een zekere Har op de eerste rij zat en Har is 90! Uit Twente was een fan gekomen die ooit een tijd in Valkenberg had gewoond, daar besmet met het Bagge-virus en nu nog eens vanuit Twente afgezakt was naar Roermond. Zo’n zelfde verhaal betreft Leo van de B. uit Hardenberg. Die kwam ooit naar de camping in Susteren, daar raakte hij bevriend met ons kliekje en van tijd tot tijd zakt hij af naar Het Beloofde Land om de banden nog eens aan te halen en waar kan dat beter dan bij de kornuiten van Bagge.

We realiseerden ons dat onze vaste monitormixer Erik, op twee dagen na, al 25 jaar vaste koetsier is in de JBB-caravaan. Erik proficiat!

Remunj! W’r hawte van dich!
Hulpbisschop Henk